Twórczość prozatorska biskupa Krasickiego, chociaż w niczym nie ustępuje poetyckiej, pozostaje trochę w cieniu. Cóż, zgrabne fraszki i bajki czyta się po ponad dwóch wiekach z taką samą przyjemnością, jak niegdyś, ale jeśli chodzi o prozę, to sięgają po nią zwykle historycy i badacze kultury. A przecież tej prozy Książę Biskup Warmiński pozostawił sporo. Nie tylko powieści, lecz również eseje, w tym filozoficzne, rozprawy naukowe i – jako duchowny – kazania.

Praca Klary Leszczyńskiej-Skowron jest bardzo cennym przyczynkiem do analizy twórczości biskupa Krasickiego. Pokazuje go jako człowieka o ugruntowanych poglądach filozoficznych (a jako filozof jest on bodaj najsłabiej znany), który nie ustawał w wysiłkach na rzecz podniesienia poziomu intelektualnego i moralnego współziomków. Autorka skupia się także na ciekawym aspekcie, mianowicie sposobie, w jaki Krasicki budował relację z czytelnikiem. Wzięcie pod lupę bogatej twórczości z okresu ponad trzydziestu lat to duże wyzwanie. Napisanie na tej podstawie interesującej analizy – jeszcze większe. Jest więc czego gratulować.

Klara Leszczyńska-Skowron: Niefabularna proza Krasickiego: kazania, „Monitor”, „Uwagi”. Warszawa 2020, Instytut Badań Literackich PAN